Çamëria – Vjershe nga Vesa Ademi nxenese klases 7

Ku më mbete oj Çamëria ime,

Që më rri sikur jetime.

Pse po strukesh ashtu në toka të huaja,

dil dhe thuaj unë nuk jam e huaj.

Pse nuk thërret një herë me zë të fortë:

O nënë shqipëri eja më merr.

loti yt o Çamëri që më rri gjithmonë në sy,

do vijë dita unë shpresoj rrezja e hënës të diellojë.

Në çdo kënd të Shqipërisë sime,

Askund nuk gjeta si ty Çamëria ime.

Uroj që nënë Shqipnia bijën Çamëri ta përqafojë,

Bashkë me Kosovë familjen ta bashkojë.

Vesa Ademi, kl.7, sh.f “andon zako

Çajupi”,