Më 18 shtator 1944 ikëm nga Filati dhe vajtëm në katundin Spatar, atje erdhën ushtarë zervista dhe më morën burrin pas tre ditë bashkë me gra të tjera shkuam në filat për të parë burrat të cilët ndodheshin në burg . Në këtë kohë na vënë edhe neve burg ku na lanë një natë. Tjetrën ditë na morën dhe na shpunë në ikotrofie dhe burrat na i vranë në fushë të filatit. Midis të tjerëve ishte edhe burri i jem Barjam Azemi vjet 48 edhe kunati tim Lahe halil Azem. Në burgun tonë të grave zervistat zgjidhnin gratë që u pëlqenin dhe i ç'nderonin. Për këtë vrasje dhe ç'nderime kaq ç'njerëzore kërkojmë nga ai komision që të shkojë në vend dhe të hetojë përsa sipër.
Delvinë më 26 shkurt 1947
shabane Azemi
A KA ÇAMËRIA QIELL
kur në burg na dhunuan
Ushtarët rezervistë të Greqisë
Një përbindësh gëlltiti
Një copë qiell një copë tokë
Të Çamërisë
Në më doni tash kaq shumë
Peng lërmani syrin
Hapeni dritaren e shpirtit
Të shoh në ju ka mbetur aty
Një çikë e atij qielli
Që ma dhunuan atë ditë
Ushtarët e Greqisë
Sa zjarr ju ka mbetur gjallë
Sa dashuri për Çamëri
(Vargje që nuk u shkruan
nga Shabane Azemi, në
shtator 1944, në burgun e Filatit)
