PA LIRINE CAME S'KA QETESI BALLKANI !!
Po ti s'je jetime, moj burrnesha ime,
Me simotrat treva ngjan si lule e Spartes,
Tosk' e Gege bashke njihen per luftime
Sic hidhet bashke vallja Osman Takes
Do te trokasin fort te aresyes dyer,
Ti themi Evropes: Ndreqi padrejtesite!
Po nuk na u hap ka mjet per t'I shqyer…
Po s'u hap prape, pse jane borite?
Atehere fyti yt hapur botes mbare,
Nga ere e mbrapsht, hapur pa meshire;
Do ta shnderrojne thirjen bori per ushtare,
Do kthehen te tere gjinjve tu te dlire.
Do njesojme zemrat, zemrat t'i bashkojme,
Do t'i veme ne brez si fisheke gjerdani
Me klithma vullkani botes t'i kujtojme:
Pa Lirine Came s'ka qetesi Ballkani!
Pastaj e di Ti, si kohet e shkuar,
Hiq rrobat e zise, si ne dit' gezimi,
Me liri ne gji, me flamur ne duar,
Shih si iken nata me krahe hidherimi.
Simotrat e tjera qe hoqen zinxhire,
Shqipet e Tetoves, Kosove e Mal I Zi
Drite e rruges tyre do te ndrije me mire…
Me simotra bashke do rrosh ne liri.
Njeshi i mbetet mendjes dhe gezimit,
Arsyes se kohes pa kufi e fre;
Ka mure ndares si mur' i Berlinit,
Fryma njerezore I rrezoi perdhe.
Vec te gjithe lipsen ta dine mire:
Ka ardhur ne pike shperthyese vullkani,
Rrug' e aresyes oguri me i mire,
Vec pa kthimin ton' s'gjen qetesi Ballkani!
Fadil zeqiri
pjese nga poema nene cameri
