Rreth Artikullit

Autori

Dorëzimi i Athinës- Poezi te vjetra nga Çameria

Olsi Jazesxhi

çame mbi luftën të fillim shekullit të 19 shqiptarët shtypën terrorizmin grek

Mesollonja u mbarua
Mubareq olla gazaja
Ezan brënda u këndua
Shehadet dha rajaja

Më të bënë q'u bë teqmil
Sikundrë qe iktizaja
Rumelija lëshoi menzil
Që të falenë rajaja

Ngaha an' e merhametit
Kundër ka ndet Turqija
Dhe me ferman të devletit
Mos ngitenë varfërija

Le të paguajnë haraxh
T'apënë dhe zekatinë
Ndrishe nukë kanë ilaxh
Jeri jerënde të rrinë

Sado zulm që punuanë
Më le të mos të ngitenë
Dovleti e dha fermanë
Që të vinë të falenë

Dhe kushdo bëri itan
Shubhe të mos të kenë
Të punojnë me sheriat
Si dhe përpara kur qenë

I hapi dhe bujurditë
Sikundër q'u dha takrirë
I lëshoi dhe kollëxhitë
Se vet' ishin për të grirë

Me të shpejtë pa munasip
E kurdisi dhe ordhinë
Kauri,ja që bën tërtip
Të mblidhetë ndë Athinë

Ngado qenë kapedanë
Shoqi- shoqnë e mblodhë
Në Athin' u ngren' e vanë
Tek difkot gjithë u zgjodhë

E forcuanë kalanë
I vunë zahirenë
Zunë edhe kasabanë
Me umidh të përpiqenë

Qishatë i dërtuanë
Q'ishinë jashtë kasabasë
Edhe brigjet anë mb'anë
Për karshillëk të nizasë

Rumelia me të shpejtë
Në Fivë vate kondisi
Donatisi asqerëtë
Dogri mbi Athin' i nisi

Mu ndë fushë vate qëndroi
Rreth e rrotullë sheheritë
Vëndetë ndënji vështroi
Bë dhe tertipnë e asqerit

Nisi e ngrehu nizamë
Si arsllan përpiqetë
Sa të binjë zapt dushmanë
Natë,ditë s'i flihetë

Gjer mbë dhjetë dit' i lëftoi
Ç'qenë qisha dhe llogore
Më në bisht asqer i shtrëngoi
Rrinë me kordhë në dorë

Qishat i zabëtuanë
Dhe llogoretë që qenë
Edhe sa dinidushmanë
Që u zunë,gjithë i prenë

Edhe topat i kurdisi
Më të katr' anë sheherit
Hiç nukë hajsomerisi
U brriti edhe asqeritë

Ku ini o gazilerë,
Se ishte dita jonë
T'u bimë jurush njëherë
Sikundrë keni zakonë

Asqeri muarrë gajret
U hodhë posi skifterë
Perëndija u dha nusret
E zotuanë sheherrë

Edhe poq' e zapëtuanë
Hiç nuk e shkrehu nizanë
U vu topnë,kumbaranë
Rreh të marrë dhe kalanë

Mbi këtë hall që lëftojnë
Me kaurrë të kalasë
Tjatrë kaurrë digjojnë
Q'erdhi jashtë kasabasë

Detit erdhë me armatë
Dhe të tjerë prej steresë
Dhe me asqer – rregullatë
Kondisnë jashtë bahçesë

Kriqetë do t'i thiejnë
Që i kanë timisurë
Kartratë q'i gënjejnë
Prapë mos t'i besojnë kurrë

Qajnë qish e manastire
Për priftër e për gumenë
Qajni dhe ju panajire
Për kondisma që thihenë

Dhe ju priftër mos meshoni
Mos veshni dhe petracilë
Me të rreme që dëftoni
u bëtë rezilë

Zhdo që thatë,gënjietë
Ju dhe kartatë tuaj
Që i vutë vadetë
Ca me vitër,ca me muaj

Prishtë fakir – fukaranë
Ngritëtë katërgarinë
Se ata e besuanë
Që të prishtëte Turqinë

Në mos lëfçi se ç'dëftoni
Po dhe kush do t'u ujdisë
Inshallah nukë shpëtoni
Ngah këllëç' i Turqisë

Tags: , , , , , , , , , , , , , ,

No comments yet.

Dergoni nje Koment

You must be logged in to post a comment.